کد مطلب:224255 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:148
مقدمه ی مطلب
قبل از این كه وارد مطلب بشویم یك نكته اساسی را كه بین دانشمندان مسلمان و غیر مسلمان محل اختلاف است بحث می كنیم سپس وارد موضوع می شویم.
ملل غربی و دانشمندان نصاری و مورخین اروپائی به تاریخ خوش بین نیستند چون جریان زندگی خود را مبنی بر غل و غش و مجاز و ریبه می بینند گذشت زمان را كه ظرف تاریخ است افسانه و ساختگی می پندارند و معتقدند كه اغراض منتقدین و گزافه گوئی مؤلفین در هر عصری به هم آمیخته شده و تاریخ آن عصر را تشكیل داده است.
این نظریه در جریان ساختگی سیاست عرفی و روش مجازی و گزافه گوئی بازیگران سیاسی كه از ملل غربی به ملل شرقی به ارث رسیده صائب است ولی نسبت به حقایق مسلم تاریخ و نسبت به جریان غیر قابل انكار مرور زمان كه به تواتر بر آن دانشمندان هر عصر اعتراف و اقرار و اتفاق داشته اند نهایت در كیفیت آن كم و بیش اختلاف نموده این نظریه غیر صائب و غلط است زیرا ملل شرقی مخصوصا مسلمین در تاریخ نسبت به ملل غربی نوشته هایشان بیشتر مبنی بر ظن و یقین است در حالی كه نوشته های نصاری مبنی بر حدس و تخمین است به اضافه كه آمیخته به سیاست روز و تبلیغات بی رویه هم شده است.
مسلمین تمدن و فرهنگ وسیعی را به ارث به ملل دنیا سپردند و لذا در تاریخ خود آن چه نوشته اند ثابت و پا برجا و مسلم و در اصل آن غیر قابل انكار است ولی در كیفیت و فروع قابل تأویل می باشد.
زندگانی مسلمان معجون مركبی از عقیده و ایمان و عمل است بر خلاف ملل دیگر كه بیشتر روی زندگی مادی و حصار قشر این نشئه طبع می گردد و لذا آن ها وقایع مسلمه را نیز مانند زندگی مادی خود به قیاس غلط تلقی كرده و مسلمان با یقین قبول می كند نهایت یك اصل علمی باقی است كه آن استنباط و اجتهاد از اخبار است بدیهی است مرور زمان به دست هر گونه آدمی مظاهر گذشت خود را نشان می دهد و مجاز و حقیقت را می نماید مورخ با عقیده
[ صفحه 340]
و ایمان كه شامه ی استنباط او قوی باشد می توان حقیقت را از مجاز تشخیص دهد و چهره زیبای حقایق را از زیر پرده های سیاه بیرون آورد.
البته این استنباط را مورخ مادی هم می نماید اما چون افق فكر و اندیشه او در حصار ماده زندانی است لطایف وقایع را نمی تواند درك كند اما یك مورخ روشن ضمیر با استفاده از الطاف غیبی غریزه درك او نیرومند است و با وحی و الهام معنوی استنباط مطلب می كند این است كه ما در تاریخ با همه تحقیقات عالیه مورخین غیر مسلمان به سبب سم پاشی های مرموزی كه نموده اند آن قدر اعتماد و اعتقاد نداریم كه به نوشته های مسلمانان متعصب داریم و موارد شهود آن را در یادداشت های جداگانه نوشته ایم.
ملل غربی و دانشمندان نصاری و مورخین اروپائی به تاریخ خوش بین نیستند چون جریان زندگی خود را مبنی بر غل و غش و مجاز و ریبه می بینند گذشت زمان را كه ظرف تاریخ است افسانه و ساختگی می پندارند و معتقدند كه اغراض منتقدین و گزافه گوئی مؤلفین در هر عصری به هم آمیخته شده و تاریخ آن عصر را تشكیل داده است.
این نظریه در جریان ساختگی سیاست عرفی و روش مجازی و گزافه گوئی بازیگران سیاسی كه از ملل غربی به ملل شرقی به ارث رسیده صائب است ولی نسبت به حقایق مسلم تاریخ و نسبت به جریان غیر قابل انكار مرور زمان كه به تواتر بر آن دانشمندان هر عصر اعتراف و اقرار و اتفاق داشته اند نهایت در كیفیت آن كم و بیش اختلاف نموده این نظریه غیر صائب و غلط است زیرا ملل شرقی مخصوصا مسلمین در تاریخ نسبت به ملل غربی نوشته هایشان بیشتر مبنی بر ظن و یقین است در حالی كه نوشته های نصاری مبنی بر حدس و تخمین است به اضافه كه آمیخته به سیاست روز و تبلیغات بی رویه هم شده است.
مسلمین تمدن و فرهنگ وسیعی را به ارث به ملل دنیا سپردند و لذا در تاریخ خود آن چه نوشته اند ثابت و پا برجا و مسلم و در اصل آن غیر قابل انكار است ولی در كیفیت و فروع قابل تأویل می باشد.
زندگانی مسلمان معجون مركبی از عقیده و ایمان و عمل است بر خلاف ملل دیگر كه بیشتر روی زندگی مادی و حصار قشر این نشئه طبع می گردد و لذا آن ها وقایع مسلمه را نیز مانند زندگی مادی خود به قیاس غلط تلقی كرده و مسلمان با یقین قبول می كند نهایت یك اصل علمی باقی است كه آن استنباط و اجتهاد از اخبار است بدیهی است مرور زمان به دست هر گونه آدمی مظاهر گذشت خود را نشان می دهد و مجاز و حقیقت را می نماید مورخ با عقیده
[ صفحه 340]
و ایمان كه شامه ی استنباط او قوی باشد می توان حقیقت را از مجاز تشخیص دهد و چهره زیبای حقایق را از زیر پرده های سیاه بیرون آورد.
البته این استنباط را مورخ مادی هم می نماید اما چون افق فكر و اندیشه او در حصار ماده زندانی است لطایف وقایع را نمی تواند درك كند اما یك مورخ روشن ضمیر با استفاده از الطاف غیبی غریزه درك او نیرومند است و با وحی و الهام معنوی استنباط مطلب می كند این است كه ما در تاریخ با همه تحقیقات عالیه مورخین غیر مسلمان به سبب سم پاشی های مرموزی كه نموده اند آن قدر اعتماد و اعتقاد نداریم كه به نوشته های مسلمانان متعصب داریم و موارد شهود آن را در یادداشت های جداگانه نوشته ایم.